Financiële analyse wordt uitgevoerd met behulp van informatie die in de financiële overzichten van een bedrijf is geplaatst om de huidige financiële positie en de prestaties uit het verleden te evalueren.
Financiële prestatie-indicatoren zoals liquiditeit, winstgevendheid en solvabiliteit die onder andere naar voren worden gebracht door dit proces, worden gebruikt om de financiële sterke en zwakke punten van de bedrijfsentiteit vast te stellen.
Deze analyse kan intern binnen de organisatie worden uitgevoerd om de besluitvorming door het management te vergemakkelijken. Externe partijen en belanghebbenden zoals auditors, regelgevers, financiële analisten, investeerders en concurrenten kunnen hun analyse ook uitvoeren met behulp van de beschikbare feiten om de financiële positie van de entiteit vast te stellen. Deze belanghebbenden gebruiken de informatie ook voor besluitvorming die past bij hun respectieve belangen.
Er kunnen drie soorten financiële analyses worden uitgevoerd met financiële overzichten van bedrijven: horizontale analyse, verticale analyse en ratio-analyse.
- Horizontale analyse
Horizontale analyse van financiële informatie omvat de beoordeling en vergelijking van de relatieve veranderingen in specifieke posten in een financieel overzicht over bepaalde boekhoudperioden. De items in kwestie kunnen verkopen, inkomsten, enz. Zijn, en de boekhoudperioden kunnen maanden, kwartalen, jaren, enz. zijn.
Dit type financiële analyse kan het beste worden toegepast bij het bepalen van het dynamische gedrag van een item om de trend van het item over de opgegeven boekhoudperioden te observeren. Dit is belangrijk bij het bepalen van de factoren achter de trend, zowel positief als negatief. De nettowinst van een bedrijf kan bijvoorbeeld worden gevolgd over een periode van vijf jaar.
Er zijn echter twee manieren om een horizontale analyse uit te voeren, namelijk; procentuele analyse en absolute analyse.
In de absolute analyse worden de vergelijkingen uitgevoerd met behulp van de cijfers die in de jaarrekening zijn geplaatst, terwijl bij de procentuele analyse de vergelijkingen inhouden dat de relatieve verandering in de cijfers in percentages wordt weergegeven.
- Verticale analyse
Deze verticale analyse, ook bekend als de common-size-analyse, omvat het vergelijken van cijfers van afzonderlijke posten met een standaardcijfer op de balans over een bepaalde boekhoudperiode. Als de totale opbrengst van een boekhoudperiode bijvoorbeeld 100% is, kunnen andere items zoals personeelsbeloningen en schuldaflossing voor een bepaalde periode worden berekend als percentages ten opzichte van de totale inkomsten van de specifieke boekhoudperiode.
Deze vorm van analyse is het nuttigst bij het bepalen van de efficiëntie van zakelijke items door te vergelijken hoe ze zich verhouden tot veelvoorkomende items zoals inkomen.
- Ratio-analyse
Deze methode van financiële analyse correleert de verschillende items van een balans met de resultatenrekening om de financiële prestaties van het bedrijf te bepalen. Activa worden afgezet tegen verplichtingen en gepresenteerd op een eenvoudigere manier die begrijpelijk is zonder enorme cijfers te citeren.
Ratio-analyse is het belangrijkst wanneer analisten en belanghebbenden de levensvatbaarheid en duurzaamheid van de financiële strategieën op lange en korte termijn van een entiteit willen bepalen.
