Ik vraag me af hoeveel van jullie grote lezers zijn. Je kent het soort, degenen die een boek per week kunnen lezen of eindeloze hoeveelheden gegevens en advies kunnen doorzoeken om hen te helpen een financieel plan te ontwikkelen dat hen op het pad naar welvaart zal leiden.
Als je echter bent zoals de meeste mensen en geen tijd hebt om een berg boeken, tijdschriften en websites door te lezen (of de neiging hebt om dat te doen), dan is dit artikel iets voor jou. Het geeft een overzicht van de belangrijkste “vuistregels” voor financiële planning.
1. De vuistregel voor sparen/beleggen:
Betaal uzelf eerst: streef ernaar om ten minste 10% van uw nettoloon opzij te zetten
Ik weet zeker dat je deze vuistregel eerder hebt gezien. Ik las het voor het eerst in De rijkste man in Babylon. Zoals u zult leren, is eerst uzelf betalen de belangrijkste rekening die u elke maand betaalt.
De beste manier om deze regel te implementeren is om deze automatisch te maken. Laat 10% van uw nettoloon van uw salaris aftrekken en op een aparte bankrekening storten. Als uw werkgever u dit niet toestaat, stelt u eenvoudig een overboeking in tussen uw hoofdrekening en uw “tien procent” -rekening gelijk aan tien procent van uw salaris.
Als u al een goed gefinancierd noodfonds heeft en uw kortetermijndoelen zijn gefinancierd, kunt u alle tien procent in een pensioenplan stoppen. Natuurlijk, als u 10% opzij zet in uw pensioenplan, draagt u vóór belastingen bij, wat uitkomt op meer dan 10% na belastingen.
2. De vuistregel voor kortetermijnschulden:
Zogenaamde “Slechte” Schuld mag niet meer bedragen dan 20% van uw inkomen
Kortlopende schulden omvatten uw auto- en studieleningen, evenals uw creditcards en andere vormen van schulden. Eigenlijk alles behalve je hypotheek. U moet al uw uitstaande schulden en hun respectieve minimum/maandelijkse betalingen vermelden. Tel nu de minimale/maandelijkse betalingsbedragen bij elkaar op en je komt met een cijfer.
Neem dit nummer en verdeel het in uw maandelijkse take-home-loon.
Is het resultaat meer dan 20%, dan heb je te veel doorlopende schulden. Nieuwkomers op de arbeidsmarkt of pas afgestudeerden hebben vaak een hogere schuld / inkomensratio vanwege hun studieleningen en startersbanen met lage salarissen.
Dwangmatige spenders hebben ook een probleem omdat ze elke dollar die ze verdienen uitgeven.
U moet ernaar streven om ten minste 20% van uw nettoloon te besteden aan het afbetalen van uw uitstaande schulden. Als u vandaag ophoudt met het toevoegen van uw kortlopende schulden, zult u merken dat u het grootste deel van uw kortlopende schulden overal van 3-7 jaar kunt aflossen.
3. De vuistregel voor huisvestingskosten:
U moet minder dan 36% van uw maandsalaris aan huisvesting besteden
Deze vuistregel is voornamelijk voor huiseigenaren, maar als je huurt en meer dan 36% van je maandsalaris aan huur uitgeeft, woon je ofwel in NYC of San Francisco en is het tijd om een nieuwe plek te zoeken. Dat of een andere kamergenoot zoeken.
Waarom 36%?
Welnu, banken zien graag dat de kosten van uw maandelijkse hypotheekbetalingen, belastingen, verzekeringen en nutsvoorzieningen uw financiën niet onnodig belasten.
Kortom, ze berekenen de kosten van levensonderhoud in je huis en weten dat als je meer dan 36% voor je huisvestingskosten hebt, je waarschijnlijk meer hebt afgebeten dan je kunt kauwen.
Ongeacht wat uw huidige percentages zijn, probeer deze percentages in de loop van de tijd te verlagen. Alleen omdat een bank bereid is u tot 28 procent van uw bruto maandinkomen te lenen, betekent dit niet dat u zoveel geld moet lenen om een huis te kopen.
Hoe minder geld je leent, hoe sneller je het terug kunt betalen en hoe hoger je maandelijkse cashflow zal zijn (omdat je minder uitgeeft aan je hypotheek). Hoe minder u maandelijks uitgeeft, hoe meer u moet investeren voor uw toekomst.
4. De duimregel voor pensioen:
U moet ongeveer 20 keer uw bruto jaarinkomen sparen om met pensioen te gaan
Er zijn een hele reeks rekenmachines en spreadsheets op internet (ik heb er ook een) die je kunt gebruiken om erachter te komen hoeveel je nodig hebt om met pensioen te gaan. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die het geduld heeft om een van deze in te vullen en ze nemen maar twee minuten in beslag! De oplossing is wat auteur Robert Sheard het Twenty Factor Model noemt.
In wezen is de formule:
Financiële onafhankelijkheid = jaarlijkse inkomenseis X 20
De formule is gebaseerd op een rendement van twee eeuwen op de aandelenmarkt en het reële rendement (5% per jaar) dat u kunt verwachten te verdienen na belastingen, kosten en inflatie.
Als u 20 keer uw jaarlijkse inkomenseis heeft, betekent dit dat u met het voorgeschreven opnamepercentage van 5% per jaar uit uw nestei en het verwachte jaarlijkse nettorendement op uw beleggingen van 5%, nooit zonder geld komt te zitten.
Is het nu niet veel gemakkelijker om uw bruto-inkomen met 20 te vermenigvuldigen dan om een van die online rekenmachines in te vullen? Ik dacht het al. Laten we verder gaan.
5. De vuistregel voor verzekeringen:
U dient een polis te hebben die gelijk is aan minimaal vijf tot acht keer uw jaarinkomen.
Sommige planners suggereren zelfs meer dan vijf tot acht keer uw jaarinkomen als het dekkingsniveau dat u zou moeten dragen. Mijn suggestie is dat u uw financiële huis op orde krijgt, wat betekent dat u uw vermogenssaldo en kasstroomoverzicht bij elkaar krijgt, en met een goede verzekeringsagent gaat praten over uw behoeften.
Hij of zij zal u door de verschillende opties kunnen leiden. Vraag hen, net als bij een financiële planner, hoe ze worden gecompenseerd om ze eerlijk te houden met het advies dat ze je geven.
Houd er rekening mee dat deze factor of vuistregel veel hoger kan zijn, afhankelijk van het aantal jaren inkomen dat u moet vervangen. De hoogste “factor” die ik heb gezien, is om uw jaarlijkse inkomen na belastingen te vermenigvuldigen met 20.
Interessant dat het hetzelfde is als de bovenstaande vuistregel. Geen toeval hier. Als u zou overlijden en er zeker van wilde zijn dat uw nabestaanden precies zouden blijven ontvangen wat u elke maand mee naar huis had genomen, zouden zij uw inkomen voor altijd volledig moeten vervangen. Volgens het Twenty Factor Model is een verzekering met minimaal 20 keer uw jaarinkomen voldoende.
6. De liefdadigheidsregel:
Geef elke maand minimaal 10% van uw nettoloon weg.
De meesten van ons denken dat er niet genoeg geld is om rond te komen. We leven in een staat van schaarste in plaats van een staat van overvloed. We denken dat als we elk jaar tien procent van ons inkomen weggeven, we onmogelijk rond kunnen komen of ons een behoorlijk pensioen kunnen veroorloven.
Ik begrijp de angsten, maar als je de vorige vijf vuistregels hanteert, hoef je je niet al te veel zorgen te maken om de eindjes aan elkaar te knopen. Laat het me uitleggen.
Journalist Scott Burns heeft in zijn artikel getiteld “Take a Look at Returns” een analyse gemaakt van de hoeveelheid geld die u zou moeten sparen om niet zonder geld te zitten tegen de tijd dat we overlijden, ervan uitgaande dat we op 65-jarige leeftijd met pensioen gaan. De conclusie was dat we 34 procent van ons inkomen zouden moeten sparen als we na onze pensionering nog 20 jaar zouden willen leven. De analyse ging ervan uit dat we geen rendement op onze investeringen zouden behalen.
Maar je verdient wel wat aan je beleggingen, toch? Natuurlijk doe je dat. Burns laat verder zien dat hoe hoger het rendement op de investering, hoe minder u hoeft te sparen.
De 34 procent van het inkomen dat jonge mensen vandaag moeten sparen als ze geen rendement verdienen, daalt tot 25 procent als ze het historische 2 procent reële rendement van obligaties verdienen.
Het daalt tot 15 procent als ze het reële rendement van 5 procent behalen dat een 60/40 aandelen-/obligatieportefeuille waarschijnlijk zal behalen.
Het daalt tot 9 procent van het inkomen als ze het reële rendement van 7 procent van gewone aandelen behalen.
U zet al 10% van uw geld opzij (Pay Yourself First Rule of Thumb) en zodra u uw kortetermijnschulden hebt afbetaald, heeft u 20% extra van uw loon vrij om verstandig te investeren. Eigenlijk, als u geld opzij zet met uitgestelde belasting, zet u meer dan 10% van uw nettoloon opzij voor elke loonperiode, maar waarom zou u haren splitsen?
Kortom, je hebt meer dan je denkt.
Geef een beetje weg en zie hoe weinig impact het zal hebben op uw levensstandaard. Natuurlijk voel je je beter over jezelf en help je anderen daarbij. Geen wonder dat het mijn favoriete vuistregel is.
