De geschiedenis van 3D-technologie

De geschiedenis van 3D-technologie

3D-technologie is terug te voeren tot het begin van de fotografie. In 1844 vond David Brewster de stereoscoop uit. Het was een nieuwe uitvinding die fotografische beelden in 3D kon maken. Later nam Louis Jules Duboscq die uitvinding over en verbeterde het. Louis nam een ​​foto van koningin Victoria met behulp van de verbeterde technologie en toonde deze op de Grote Tentoonstelling in 1851. Deze foto werd zeer bekend over de hele wereld. Steroscopische camera’s begonnen aan te slaan en werden vrij algemeen voor persoonlijk gebruik tijdens de Tweede Wereldoorlog.

In 1855 werd de Kinematascope uitgevonden, een stereo-animatiecamera. Het was in staat om 3D-films te maken. In 1915 werd de eerste anaglyph-film geproduceerd. Anaglyph-technologie gebruikte een 3D-bril met 2 verschillende kleurenlenzen die een beeld naar elk oog zouden leiden. In 1890 diende William Friese-Greene, een Britse filmpionier, een patent in voor het 3D-filmproces. In 1922 werd de eerste openbare 3D-film, “The Power of Love”, vertoond. In 1935 werd de eerste 3D Color-film geproduceerd. Het gebruik van de technologie zou meer dan tien jaar sluimerend blijven.

In de jaren vijftig maakte 3D-technologie een comeback. Tijdens dit tijdperk waren tv’s enorm populair geworden en begonnen ze in veel huishoudens te verschijnen. In de jaren 50 werden er een aantal 3D-films geproduceerd. In 1952 werd “Bwana Devil” van United Artists in de Verenigde Staten vertoond. Dit was de eerste 3D-film van de jaren 50. De film is opgenomen met behulp van een proces genaamd Natural Vision. Dit proces werd voorgelegd aan Hollywood-studio’s, maar ze zijn allemaal geslaagd. Een jaar later, in 1953, werd “House of Wax” in 3D uitgebracht. “Dial M for Murder” was oorspronkelijk gepland om in 3D uit te brengen, maar Alfred Hitchcock besloot de film in 2D uit te brengen om de winst te maximaliseren. Niet alle bioscopen waren uitgerust met de 3D-technologie. Ook buiten de Verenigde Staten werden 3D-films ontwikkeld. In 1947 bracht de Sovjet-Unie hun eerste volledige 3D-film uit, “Robinson Crusoe”.

In de jaren zestig werd een nieuwe technologie genaamd Space-Vision 3D uitgebracht. Deze technologie nam twee afbeeldingen en drukte ze over elkaar af op een enkele strook. In tegenstelling tot eerdere 3D-technologieën was er een enkele projector met een speciale lens nodig. Deze nieuwe technologie maakte het niet meer nodig om twee camera’s te gebruiken om 3D-films weer te geven. Twee camerasystemen waren moeilijk te gebruiken, omdat het vereiste dat de twee camera’s perfect gesynchroniseerd waren. De eerste film die deze technologie gebruikte was “The Bubble”. De film werd gepand door critici, maar de 3D-ervaring trok nog steeds een enorm publiek. Het werd een winstgevende film, waardoor de nieuwe technologie klaar was voor promotie naar andere studio’s.

In 1970 ontwikkelden Allan Silliphant en Chris Condon Stereovision. Dit was een nieuwe 3D-technologie die twee beelden naast elkaar op een enkele strook 35 mm-film samenknijpte. Deze technologie maakte gebruik van een speciale anamorfe lens die het beeld zou verbreden met behulp van een reeks polaroidfilters. De eerste film die in Stereovision werd uitgebracht, was een softcore-sekskomedie genaamd “The Stewardesses”. De film kostte slechts $ 100.000 om te maken en verdiende maar liefst $ 27 miljoen in Noord-Amerika.

In het begin van de jaren tachtig werden veel films in 3D uitgebracht met hetzelfde proces als Space Vision. Enkele van de films die werden uitgebracht waren Amityville 3-D, Friday the 13th Part III en Jaws 3-D. Halverwege de jaren tachtig begon IMAX met het produceren van documentaires in 3D. De 3D-technologie van IMax legde de nadruk op wiskundige correctheid en dit elimineerde de vermoeidheid van de ogen die werd gezien in eerdere 3D-technologieën. In 1986 had Canada de eerste 3D-film ontwikkeld waarin gebruik werd gemaakt van gepolariseerde glazen. Het heette “Echos of the Sun” en werd gemaakt voor Expo 86.

In de jaren negentig werden veel films uitgebracht in IMAX 3D. De meest succesvolle IMAX 3D-film die in die tijd werd uitgebracht, was “Into the Deep”. De eerste IMAX 3D-fictiefilm, “Wings of Courage” werd uitgebracht in 1996.

Tijdens de jaren 2000 werden veel grote studiofilms in 3D uitgebracht. In 2003 bracht James Cameron Ghosts of the Abyss uit. Dit was de eerste volledige 3D IMAX-speelfilm. Deze film maakte gebruik van de nieuwste IMAX 3D-technologie genaamd Reality Camera System. De technologie maakt gebruik van de nieuwste HD-videocamera’s en is ontwikkeld door Vince Pace. Dezelfde technologie werd gebruikt in “Spy Kids 3D: Game over”, “Aliens of the Deep” en “The Adventures of Sharkboy and Lavagirl in 3D”. In 2004 werd de eerste volledige geanimeerde 3D-film uitgebracht. Het heette “The Polar Express”. Deze film was zo succesvol in 3D dat er grote belangstelling ontstond voor 3D-animatiefilms. De 3D-versie van de film verdiende 14x zoveel per scherm als de 2D-versie. In 2005 werd The Mann’s Chinese 6 theater in Hollywood de eerste commerciële bioscoop met de digitale 3D-technologie. In 2007 werd Scar 3D internationaal uitgebracht en het was de eerste film die werd gefilmd met een volledig digitale workflow.

In 2010 maakte Sky UK een grote stap richting 3D-televisie. Op 1 januari begon de eerste 3D-zender met uitzendingen in Zuid-Korea. Het kanaal toont educatieve shows, animatieshows, sportevenementen, documentaires en muziekuitvoeringen, allemaal in 3D, 24 uur per dag, 7 dagen per week.

We mogen verwachten dat het gebruik van 3D-technologie zal doorgaan en uitbreiden naar het normale huishouden. De meeste grote elektronicafabrikanten plannen de release van hun 3D-televisielijnen. Naarmate de technologie ouder wordt, kunt u verwachten dat de prijzen steeds lager zullen worden, en naarmate de prijzen dalen, zullen steeds meer mensen 3D-televisies kopen.

Bron: Wayden Enciso

Affiliate Samenwerkingen
Berichten per categorie