Tijdens de Renaissance droegen de rijkere en meer welvarende leden van een stad, stad of regio vaak uitgebreide en zeer gedecoreerde renaissancekleding die met de hand was gemaakt van een verscheidenheid aan rijke en dure stoffen en afwerkingen. Sterker nog, hoe rijker een familie was, hoe duurder en sierlijker hun renaissancekleding was, aangezien dit een van de belangrijkste manieren was om gestalte en rijkdom aan te geven tijdens de renaissanceperiode (van de 14e tot het midden van de 17e eeuw).
Interessant genoeg, aangezien er weinig mogelijkheden waren voor financiële investeringen, werd de renaissancekleding van de heersende klassen niet alleen gezien als een teken van rijkdom, maar ook als een vorm van investering. Als een gezin in de toekomst geld nodig zou hebben, zou de kleding kunnen worden doorverkocht. De stoffen die de rijken en hun ontwerpers tijdens de Renaissance prefereerden, waren stoffen die het moeilijkst te produceren waren en daarom het duurst en exclusiefst. Dit omvatte katoen, fluweel, zijde en brokaat. Deze waren destijds stuk voor stuk arbeidsintensief en/of werden op grote afstand van West-Europa geproduceerd, zoals in Egypte voor katoen. Rijke afwerkingen zoals linten, rocailles en goud/zilverdraad werden ook rijkelijk geborduurd op de Renaissance kleding van die tijd.
In de periode dat Renaissance kleding voor vrouwen ebde en vloeide van eenvoudiger stukken, zoals onderrokken, lijfjes en gewaden, tot meer complexe kleding met rokken, onderrokken, lijfjes, over-lijfjes, hoepels en kragen. Renaissance-kleding voor heren werd daarentegen vaak ontworpen om de lichaamsvorm te accentueren, waardoor ze een meer afgeronde look kregen (in de lijn van een ton). Gemaakt van dezelfde rijke kleuren en stoffen, bevatten hun renaissancekleding vaak gewatteerde schouders en rijbroeken, evenals hoeden, verfraaid met hetzelfde borduurwerk en dezelfde mooie afwerkingen die de Renaissance-kleding van vrouwen vervolledigden.
