De afgelopen tien jaar heeft er een grote verandering plaatsgevonden in de manier waarop mensen naar werk zoeken. Hardcopy cv’s en begeleidende brieven, advertenties in kranten en persoonlijke interviews hebben geleidelijk plaatsgemaakt voor LinkedIn- en Facebook-profielen en persoonlijke websites, elektronisch verzonden carrièremateriaal, vacaturesites en zoekopdrachten op internet en Skype-interviews.
Hoewel technologische vooruitgang de mogelijkheden voor mensen om te profiteren van geweldige banen te benutten, zeker heeft vergroot, waren de voordelen niet voor alle werkzoekenden gelijk. Onderzoek van de afgelopen jaren heeft aangetoond dat oudere werknemers over het algemeen geen gelijke tred hebben gehouden met hun jongere tegenhangers in het gebruik van technologie om strategieën voor het zoeken naar werk te ontwerpen en uit te voeren.
Dit is verontrustend, aangezien er voldoende aanwijzingen zijn dat oudere werknemers voor grotere uitdagingen staan bij het vinden van waardevol werk. Uit gegevens van het Bureau of Labor Statistics (BLS) Displaced Workers Survey van 2014 blijkt dat mensen van 50 jaar en ouder er 5,8 weken langer over deden om werk te vinden dan mensen van 30-49 jaar en 10 weken langer dan mensen van 20-29 jaar.
Gegevens van de BLS Current Population Survey 2015 vonden vergelijkbare resultaten; 44,6% van de werkende werknemers van 55 jaar en ouder had na 27 weken geen werk, vergeleken met 22,2% voor mensen onder de 25 jaar en 36% voor mensen van 25-54 jaar.
Kunnen oudere werknemers leren technologiegestuurde tools voor het zoeken naar werk te gebruiken?
Oudere werknemers worden vaak gestereotypeerd op manieren die een negatieve invloed hebben op hun vermogen om de moeite waard werk te vinden. Deze stereotypen zijn onder meer:
- Gebrek aan motivatie,
- Minder bereid om deel te nemen aan technologietraining en -gebruik,
- Beter bestand tegen verandering,
- Minder vertrouwen van leidinggevenden en collega’s,
- Minder gezond, en
- Kwetsbaarder voor onevenwichtigheden tussen werk en gezin.
Veel van deze stereotypen komen niet noodzakelijkerwijs tot uiting bij een nader onderzoek van de gedragspatronen van oudere werknemers met betrekking tot werk. Met betrekking tot technologie zijn er aanwijzingen dat oudere werknemers bereid zijn om technologische hulpmiddelen te zoeken en te gebruiken, maar dat velen worden geconfronteerd met beperkingen en problemen die moeten worden aangepakt. Enkele hiervan zijn:
- Slecht zicht en gehoor dat de trainingsinspanningen belemmert,
- Geheugen-, terugroep- en motorische vaardigheidsproblemen,
- Gebrek aan perspectief op het gebruik van technologie, in tegenstelling tot jongere werknemers die zijn opgegroeid met technologie in hun leven, en
- Minder acceptatie van “leren om het leren” en een direct verband vereisen tussen technologietraining/-gebruik en succes bij het zoeken naar werk/werk.
Het is duidelijk dat technologie een cruciaal onderdeel is van elke succesvolle campagne voor het zoeken naar werk en ervan uitgaande dat oudere werknemers geen gebruik kunnen of willen maken van technologische hulpmiddelen, is een slechte dienst voor deze groep mensen. Opleidingsprogramma’s die rekening houden met de leerbeperkingen van oudere werknemers komen steeds vaker voor en moeten worden uitgebreid. Bovendien moet de opleiding zich toespitsen op vaardigheden die duidelijk worden geïdentificeerd met verbeterde inzetbaarheid.
