In het 2009-nummer van New Jersey eAuthority werd nieuws gepubliceerd over de zaak Schley v. Microsoft Corp. Blijkbaar heeft Microsoft zijn schriftelijke jobaanbieding aan een kandidaat ingetrokken nadat het de antecedentenonderzoek niet had doorstaan. Volgens het verhaal ontving de eiser een brief van Microsoft waarin hem werd verteld dat hem een baan voor het bedrijf wordt aangeboden. Het vermeldde echter in de brief dat het aanbod alleen geldig is als hij is goedgekeurd na de antecedentenonderzoek. Waarschijnlijk heeft hij dat deel door alle opwinding gemist, want hij eindigde niet alleen zonder baan, maar ook zonder huis. Het lijkt erop dat hij ging praten met de personeelsmanager die, misschien gewoon om vriendelijk te zijn, voorstelde om zijn baan op te zeggen, zijn huis te verkopen en van New Jersey naar Washington te verhuizen, om voorbereid te zijn op de functie, wat hij meteen deed . Maar later kreeg hij te horen dat hij de toelating voor de baan niet had gehaald nadat hij erachter was gekomen dat hij een strafblad had.
Dit incident is niet alleen een ernstig voorbeeld van wat conclusies kunnen trekken, maar ook van wat een crimineel antecedentenonderzoek zou kunnen veroorzaken. Hoewel het verhaal misschien zo negatief had geklonken vanwege het wegvallen van werk voor de genoemde eiser, moet worden bedacht dat de brief op een bepaald moment was opgesteld om het goed te bedoelen. Het bevatte zelfs de voorwaarden over het aangeboden werk. Bijna elke vestiging in de staat, vooral de grote, vereist niet alleen een criminele achtergrondcontrole voor zijn werknemers en sollicitanten, maar al met al een uitgebreid onderzoek naar de achtergrond. Deze achtergrondcontroles omvatten alles, van eerdere arbeidsverleden tot belangrijke licentie- en kredietgegevens en nog veel meer. Deze voorwaarden zijn nodig om het bedrijf in staat te stellen de capaciteit, houding, middelen en gedrag van een sollicitant of werknemer te evalueren.
In de meeste gevallen had het bovenstaande incident een andere weg kunnen gaan als de eiser op een bepaald moment de veroordeling voor het misdrijf had bekendgemaakt voorafgaand aan de baanaanbieding. Deze informatie zou nuttig kunnen zijn bij het vinden van manieren om de terugtrekking van een bedrijf tegen te spreken, want als ze het eerder hadden geweten, bijvoorbeeld tijdens een interview of zoiets, zouden ze niet de reden hebben om geschokt te zijn nadat de veroordeling verscheen tijdens het antecedentenonderzoek. Als de genoemde informatie echter niet is bekendgemaakt, heeft de aanvrager echt schuld. Eigenlijk omdat hij de gevolgen van een misdrijf op de achtergrond had moeten kennen. Dit soort informatie is een vreselijk hoofdlettergevoelig probleem dat onmiddellijk moet worden doorgegeven aan de aanwervingscommissie om duidelijk te maken of dit het proces van uw sollicitatie zou beïnvloeden. Als je dit allemaal hebt gedaan, ben je er in ieder geval zeker van dat wanneer ze een antecedentenonderzoek van je vragen, ze op een gegeven moment al weten wat ze ervan kunnen verwachten. En dat de informatie die u met hen deelde, nadat zij het hadden gehoord, hen niet meer zou storen en uw sollicitatie niet meer in de weg zou staan. Als en alleen als, zouden ze het proces nog steeds overwegen nadat je hen hebt verteld over de toestand van je achtergrondrecord.
