Internet of things en Artificial Intelligence, een explosieve combinatie.
Hoewel het waar is dat we het niet riskant vinden om het Internet of Things te gebruiken om de Privacy te beïnvloeden, is het voor ons niet hetzelfde als we denken aan de verbinding tussen het Internet of Things en kunstmatige intelligentie.
Misschien worden we beïnvloed door de manier waarop de filmindustrie de mens-machinerelatie heeft gebruikt op zoek naar aantrekkelijke argumenten en scripts van actie, sciencefiction, enz. Voorbeelden zijn er in overvloed in films zoals:
• Terminator Saga
• Matrix-saga
• Ik robot
• Ex-machine
• RoboCop Saga
• Tweehonderdjarige man
• Kunstmatige intelligentie
En vele anderen, waarin de intelligente machine de gemeenschappelijke plaats is, rebelleerde tegen de man die haar heeft gemaakt en die ze wil uitroeien om het machinetijdperk te laten ontstaan. Het is duidelijk dat het een aantrekkelijk onderwerp is, voor Scenario’s, maar iets manipulatiefs om de kijker in een situatie van alertheid en spanning te houden.
Vanuit het oogpunt van het concept van intelligentie, kunstmatig of niet, zijn er een reeks definities die het vermogen van redeneren, keuze, aanpassing aan het medium, interpretatie van de zintuiglijke figuur, enz. omvatten. Maar alle definities bevatten een paar van termen die, voor ons, het kritieke element van intelligentie zijn en ze zijn leervermogen en geheugen.
Software als beslissend element.
Als we kijken naar de mogelijkheden van informatieopslag, snelheid bij het nemen van beslissingen als resultaat van een wiskundige oefening genaamd algoritme, het vermogen om te communiceren met de bron van kennis die de mens heeft gedigitaliseerd en vorderingen in robotica, kunnen we aannemen dat de enige beperking voor het zelf -bepaling zou software zijn die al deze elementen verenigt.
Tegenwoordig is de wetenschap erin geslaagd apparaten te krijgen die in staat zijn om te concurreren en te overwinnen voor de man in “zijn eigen territorium”. Bijvoorbeeld, de biologische capaciteit van alle superieure wezens, bestaande uit het bestaan van de 5 zintuigen: aanraking, gehoor, geur, visie en smaak, is in staat geweest om te worden geëvenaard en overtroffen door technologie en inventiviteit van de mens.
De capaciteit van reproductie, een van de wonderen van levende wezens, wordt voor een machine die wil “reproduceren”, teruggebracht tot een werkplaats met enkele stukken en de juiste gereedschappen.
We hebben als voordeel, alleen het redeneervermogen dat onze hersenen toestaat aan mensen, maar als nadeel, zeer groot inderdaad, het bestaan van fysieke pijn en vooral het sentimentele, waarvan de machine vrijgesteld is.
In hoeverre waren softwareontwikkelaars met bestaande tools succesvol doordat een machine in staat is om te “denken, redeneren en leren” en tegelijkertijd de opkomst van “kwade gedachten” zoals afgunst, jaloezie, hebzucht en vooral , het verlangen naar macht?
Als de mensheid er niet in is geslaagd om zelf van die ‘slechte gedachten’ af te komen, hoe krijg je de softwareontwikkelaar dan bewust of onbewust weg; die “gevoelens” doorgeven aan de machines?
Het antwoord op deze vragen zal bepalend zijn voor de richting waarin de man de ontwikkeling en koppeling van het Internet of Things en Artificiële Intelligentie inslaat.
