Financiële prestatiemeting
De drijfveer van elk bedrijf is het behalen van maximale financiële voordelen. Om hieraan te voldoen, hebben bedrijven technieken ontwikkeld om financiële prestaties te meten. Het hele idee is om ervoor te zorgen dat, ongeacht wat de middelen doen en hoe ze functioneren, ze winst in de winst-en-verliesrekening moeten laten zien. Het wordt over het algemeen in drie verschillende stappen uitgevoerd. Ze zijn als volgt genoemd:
Ten eerste omvat het het selecteren van de doelen van de organisatie.
Ten tweede, en ook als het belangrijkste onderdeel, is het consolideren van de meting van informatie met betrekking tot de prestatie.
Ten slotte de nodige wijzigingen die door de managers werden aangebracht om als remedie te dienen voor de zwakke schakels in de financiële grafieken van het bedrijf. Men kan dus stellen dat de financiële aspecten van prestatiemeting in wezen verkoopgedreven zijn. Er zijn bepaalde mijlpalen die bedrijven stellen voor werknemers. Een tekortkoming in het kunnen vervullen van zelfs een bepaald proces kan schadelijk zijn voor de functie. Het is dus bekend dat deze methode van prestatiemeting ook voor de werknemers een zekere onzekerheid vertoont. Daarom geeft het misschien niet de meest geverifieerde resultaten. Business Performance Management wordt in grote lijnen gemeten aan de hand van de financiële aspecten van prestatiemeting. De specifieke technieken hiervoor zijn als volgt genoemd:
Benaderingen voor het meten van financiële prestaties
Economische toegevoegde waarde
Deze methode gaat rechtstreeks over de economische winst van de organisatie die rechtstreeks in de balansen gaat. Deze methode kan met andere woorden worden gebruikt om de netto operationele winst na belastingen te meten. Er zijn ook bepaalde aanpassingen die worden aangebracht in de berekening van de economische toegevoegde waarde, zodat de bedrijven deze meer kunnen synchroniseren met de winstboeking in de winst- en verliesrekeningen. Deze methode wordt tegenwoordig over het algemeen gebruikt door bedrijven met een lagere status. De reden hiervoor is dat op dit moment de bedrijven het zich kunnen veroorloven om de bedrijfsvoering alleen vanuit financieel perspectief te bekijken. Er is veel meer te bereiken.
Op activiteiten gebaseerde kostenberekening
De fundamentele wet van de economie zegt dat het management het maximale moet halen uit de minste middelen die voor hen beschikbaar zijn. Met betrekking tot het voldoen aan de verklaring identificeren de bedrijven over het algemeen de processen die in het systeem zitten en classificeren ze deze als afzonderlijke activiteiten. Vervolgens kennen de bedrijven afzonderlijke kosten toe aan elk van de activiteiten. Dit kan in de vorm van directe en indirecte kosten.
Reden verschuiving van financieel naar niet-financieel aspect
Met andere woorden, we kunnen stellen dat dit ook een vorm van prestatiemeting is op basis van financiële aspecten. Aan elk van de activiteiten kan men kosten toekennen, maar dan zijn er altijd beperkingen aan het gebruik van de activiteiten die zeer kostbaar zijn. Nogmaals, deze methode zou op de lange termijn niet toepasbaar zijn. De reden hiervoor is dat deze methode een belemmering vormt voor de langetermijninvesteringen. Men moet begrijpen dat een investering voor een bepaalde activiteit op lange termijn kan leiden tot verbeteringen van bepaalde andere. Dit kan zowel met betrekking tot het personeelsbestand zijn als de apparatuur die nodig is om de activiteiten uit te voeren. Als remedie moet men dus overstappen op betere methoden die van niet-financiële betekenis zijn. (Activity Based Costing (ABC), 2010)
Niet-financiële prestatiemeting
Dit zijn enkele van de meest algemeen toepasbare technieken voor prestatiemeting in het huidige scenario van de bedrijfswereld. We hebben de tekortkomingen van de financiële aspecten gezien. De volgende methoden hebben de neiging om ze te verbeteren voor de verbetering van de organisaties:
Benaderingen voor niet-financiële prestatiemeting
Six-Sigma-benadering
De beste benadering voor prestatiemeting is de six sigma-benadering. Bij deze methode proberen de bedrijven de tekortkomingen te identificeren in elk van de processen die deel uitmaken van het functioneren van de organisatie. Deze worden vervolgens gecorrigeerd door bepaalde tools voor kwaliteitsanalyse. De bedrijven hebben ook speciale mensen die alleen daarvoor verantwoordelijk zijn. Zoals de naam al doet vermoeden, maakt deze aanpak de bedrijven 99,99966% foutloos. Omdat het ook zijn verantwoordelijkheid op lange termijn heeft, kan het worden gebruikt boven de technieken voor het meten van financiële prestaties.
Theorie van beperkingen
Deze theorie gaat over het continu helpen van de organisaties bij het bereiken van hun doelen. Het concept is tegenwoordig meer toepasbaar omdat het de beperkingen identificeert die op het pad van het bedrijf liggen. Het wordt uitgevoerd in een proces van vijf stappen. Dit is als volgt vermeld:
* Eerst worden de beperkingen geïdentificeerd.
* Vervolgens beslissen de bedrijven over de manieren waarop beperkingen worden geëxploiteerd.
* Het maakt het hele systeem afgestemd op de genomen beslissing.
* Vervolgens wordt een negatieve strategie gebruikt om de capaciteit van de organisaties te vergroten om met meer beperkingen om te gaan.
* Vervolgens kijken de bedrijven of de beperkingen hierdoor zijn weggenomen. Als dat niet het geval is, gaan ze terug naar het identificatiegedeelte. (Beperkingsbeheer, 2010)
Voordelen van niet-financiële aspecten en nadelen van financiële aspecten
Het grootste nadeel van het financiële aspect is dat er geen rekening wordt gehouden met de brede blik van de onderneming. De bedrijven moeten maximaal rekening houden met de beschikbare geldelijke voordelen. Als dit niet wordt bereikt, zou het management een bepaalde activiteit niet aanbevelen als onderdeel van het functioneren ervan. Er zijn in het verleden veel bedrijven geweest die veel hebben verloren door zo’n rampzalige situatie. Neem bijvoorbeeld IBM. Het bedrijf kon het feit niet volhouden dat het niet direct winst maakte. Als gevolg hiervan verkochten ze hun laptopproductie en zagen ze dat het andere bedrijf enorme voordelen maakte.
Een voordeel van het niet-financiële aspect is dat er tijd is voor training. We weten allemaal dat training een van die gebieden is die in het begin veel geld kosten. De onmiddellijke winst die hiermee gepaard gaat, is misschien niet zo hoog als de hoeveelheid geld die erin wordt gestoken. Maar het niet-financiële aspect houdt rekening met de voordelen op lange termijn die aan de opleiding zijn verbonden. Vanuit financieel oogpunt, aangezien alleen naar de korte termijn wordt gekeken, wordt hier doorgaans geen aandacht aan besteed.
De niet-financiële aspecten bouwen een reputatie op voor een bedrijf. Het helpt een bedrijf om strategieën zoals kostendifferentiatie op te pakken. Deze strategieën zijn uiterst nuttig om van een bedrijf de kostenleider in de markt te maken. De financiële vooruitzichten zullen daar misschien nooit ruimte voor geven. In de dynamische omgeving van vandaag is het voor bedrijven een must geworden om naar dit soort strategieën te zoeken.
Gevolgtrekking
Aangezien de meeste bedrijven van vandaag hun visie verder hebben versterkt en zelfs verbreed, is het simpelweg zoeken naar de geldelijke winst als onderdeel van het prestatiemetingscriterium niet de moeite waard. Zo gaat de technologie tegenwoordig in een enorm tempo vooruit. Dit is zo omdat; organisaties steken enorm veel geld in onderzoek en ontwikkeling. Als de bedrijven de benadering van economische toegevoegde waarde of de op activiteiten gebaseerde kostenbenadering volgen, zouden ze niet het hart hebben om in zulke grote mate te investeren. Op korte termijn kunnen ze een goede geldstroom bij zich hebben, maar aangezien we bedrijven als Procter & Gamble zo’n grote vooruitgang hebben zien boeken, kan succes op internationaal niveau alleen worden bereikt door investeringen in technologie.
De methode van financiële prestatiemeting is dus niet levensvatbaar in het huidige tijdperk. Het is zeker beter om de niet-financiële aspecten van prestatiemeting te gebruiken, zoals we hebben gezien. De reden hiervoor is dat ze streven naar de ontwikkeling van de totale kwaliteit van de producten. In dit tijdperk van voltooiing, waar de productlevenscycli afhankelijk zijn van de efficiëntie van de bedrijven om hun producten op de markt te kunnen houden, moeten bedrijven zich meer richten op klanttevredenheid dan op wat dan ook. Bij niet-financiële prestatiemeting is dit in grotere mate mogelijk.
