Een goede beveiligingstoken is degene die duidelijk bij u past en die niemand kan kennen, raden of kopiëren. Dit is de reden waarom beveiligingsexperts ons aanraden om lange en willekeurige wachtwoorden te gebruiken voor onze veiligheid. Het is echter niet zo eenvoudig als het klinkt, omdat het moeilijk wordt om sterke en unieke wachtwoorden te onthouden.
Biometrische technologie zoals we die nu kennen, is de populairste techniek om elke plaats te beveiligen. Het moest gebeuren, het is zo’n probleemloze manier van beveiliging dan die van wachtwoorden die we moeten onthouden. In de biometrie maken onze vinger- of duimafdrukken niet alleen ons werk gemakkelijker, maar zijn ze ook van nature uniek.
Ook heeft biometrische technologie de moeite van hacken weggenomen, aangezien het voor iemand geen makkie is om uw vingerafdrukken te hacken dan de toegangscode te kraken. De beste beveiligingspraktijken volgen, sterke wachtwoorden instellen voor afzonderlijke apparaten en vervolgens elke keer hetzelfde onthouden, is niet eenvoudig in vergelijking met biometrie.
Dus, als een biometrisch systeem op elke afdeling zo beter lijkt, waarom is er dan behoefte aan verbetering? Waarom is de technologie nog steeds niet de slimme vervanging voor de vervelende wachtwoorden?
Allereerst staat vast dat biometrie een belangrijke rol gaat spelen bij toekomstige validatie. Maar we moeten begrijpen dat het systeem op dit moment niet voor alles een remedie is. Er zijn nog steeds veel problemen die moeten worden aangepakt om de technologie grondig onkwetsbaar te maken.
Veel onderzoekers in de wereld hebben verklaard dat het niet helemaal waar is dat biometrie niet opnieuw kan worden gebruikt, omdat ze probeerden vingerafdruklezers voor de gek te houden en met succes langs de digitale scanners kwamen via een speciale bril. Meer nog, de biometrische gegevens die aanvankelijk werden gebruikt, houden alle gegevens op de server opgeslagen in plaats van deze te beperken tot de client, dus het doorbreken van het beveiligingssysteem is in dit geval niet onmogelijk.
Vorig jaar werd gemeld dat in een kantoor voor Human Resource Management in de Verenigde Staten touch-ID’s van miljoenen overheidsmedewerkers waren gestolen, wat voor het eerst de verdenking van de technologie deed ontstaan. De mobiele bedrijven ontdekten onmiddellijk de dreiging en veranderden snel het vingerafdruksysteem in de apparaten door een wachtwoordbeveiliging toe te voegen als opvolger van de touch ID.
Dit datalek maakte duidelijk dat biometrie niet onberispelijk is. In feite hebben ze de wachtwoorden gewoon gemeden. Het tellen ervan kan erg problematisch worden als iemand niet kan inloggen met zijn of haar aanraak-ID, alle softwarebedrijven, variërend van Microsoft’s Windows 10 en Google’s Android, hebben ook een wachtwoordtool geleverd om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurt.
Vertrouwen op biometrische authenticatie wordt op dit moment dus niet aanbevolen, omdat het hebben van een back-up in de vorm van wachtwoorden erg belangrijk is. Dit proces wordt multi-factor-authenticatie (MFA) genoemd, waarbij we biometrisch kunnen gebruiken als een van de tweerichtingsbeveiligingsprocedures, terwijl wachtwoorden de andere zijn.
Biometrie is inderdaad een fantastische verificatiemethode, maar de technologie is nog niet volledig foutbestendig. Het moet dus niet worden beschouwd als een regelrechte vervanging voor wachtwoorden, maar moet in plaats daarvan samen met het worden geïmplementeerd voor verbeterde bescherming.
