De wereld van financieel advies is onderverdeeld in 3 hoofdcategorieën. De traditionele financiële adviseur is waar de meeste mensen bekend mee zijn. Dit is de meest voorkomende regeling waarbij een financieel adviseur voor een instelling werkt en producten verkoopt. Het financieel advies wordt “gratis” gegeven en is onderdeel van het verkoopproces van deze producten. De tweede categorie adviseurs wordt een op vergoedingen gebaseerde financieel adviseur genoemd. Dit type adviseur doet hetzelfde als de traditionele adviseur, maar rekent een vast percentage aan op basis van de beheerde activa in plaats van per product. De kosten kunnen lager zijn, maar kunnen in de loop van de tijd toch oplopen omdat de vergoedingen zijn gebaseerd op een percentage van het vermogen dat u heeft. Het advies is nog steeds onderdeel van de service en is “gratis”. De laatste optie is alleen een vergoeding of een vergoeding voor de financiële planner van de service. Dit type planner geeft alleen advies en verkoopt geen product. De kosten voor het advies zijn een vast bedrag in dollars op basis van hoeveel tijd wordt besteed of hoe ingewikkeld het project is.
Wat zijn de voor- en nadelen van elk type?
Kosten
De traditionele adviseur is meestal het duurst. De kosten zijn gebaseerd op het dollarbedrag van de producten die u koopt. Als u bijvoorbeeld $ 100.000 aan beleggingsfondsen belegt en 2% vergoedingen betaalt, betaalt u $ 2000 per jaar zolang u deze fondsen bezit. Het cijfer van 2% is een gemiddelde MER (Management Expense Ratio) op basis van een mix van aandelen en vastrentende waarden (aandelen en obligaties). Er kunnen andere kosten zijn, zoals verkoopkosten, accountkosten, handelskosten, trailer- of verwijzingskosten, administratieve kosten of boetes voor vroegtijdig overstappen of verzilveren. Om de werkelijke kosten te kennen, moet u de kosten voor uw situatie bij elkaar optellen.
De op vergoedingen gebaseerde financiële adviseur heeft mogelijk lagere vergoedingen omdat ze een vast percentage in rekening brengen in plaats van een MER plus andere kosten. Verlaagde kosten liggen ergens in het bereik van 1% tot 1,5% voor een volledig account. De vangst is dat deze optie beschikbaar is voor mensen met grotere hoeveelheden activa, omdat de kosten die in rekening worden gebracht substantieel genoeg moeten zijn om het winstgevend te maken. De minimale activadrempel begint meestal bij $ 500.000 aan belegbare activa (activa op een handelsrekening). Als u $ 1 miljoen heeft geïnvesteerd, kan deze vergoeding oplopen tot $ 10.000 tot $ 15.000 per jaar.
De financiële planner die alleen een vergoeding betaalt, brengt kosten in rekening voor een plan of project met een vast bedrag in dollars. Dit betekent dat u een keer of periodiek om de 3 of 5 jaar een plan zou hebben en dat u ergens tussen $ 1.000 en $ 5.000 per plan zou betalen.
Let op: fixeer niet te veel op de namen of titels van de persoon met wie je te maken hebt, dus financieel planner versus financieel adviseur. Deze namen of titels worden in Canada door elkaar gebruikt en specificeren geen bepaalde dienst of accreditatie. Er zijn ook extra namen zoals financieel adviseur, beleggingsadviseur, portefeuillebeheerder enzovoort. De sleutel om te weten waar u mee te maken heeft, is door te vragen “wat zijn de kosten in dollars?” en laat u dit uitleggen. Afgaande op wat u hoort, weet u welk type vergoedingenstructuur wordt gepresenteerd.
Belangenverstrengeling
De traditionele adviseur moet vele meesters dienen. Er is de klant die de rekeningen betaalt en moet worden verzorgd. Er is de instelling en de baas die zoveel mogelijk geld wil verdienen aan de vergoedingen van klanten. Ten slotte is er het regelgevende / compliance-team dat ervoor zorgt dat u als adviseur de klant bedient en geen bedrijfs-, branche- of strafrechtelijke wetten overtreedt. Als uw bedrijf producten heeft die onder de maat zijn, bent u als adviseur nu in conflict. Je kunt de klant een middelmatig product verkopen en je baas blij maken, of je kunt de klant vertellen naar een concurrent te gaan en een betere deal te sluiten waar de klant blij van wordt. Tenzij u een zeer ervaren adviseur bent met een omvangrijke boekhouding of u de baan niet nodig heeft, is het erg moeilijk om iedereen gelukkig te maken.
De op vergoedingen gebaseerde financiële adviseur heeft een soortgelijk dilemma als het dienen van de klant betekent dat activa elders moeten worden meegenomen. Er is ook het advies om schulden af te lossen, onroerend goed te kopen, geld te gebruiken om een bedrijf te kopen, een kunstcollectie te beginnen, geld naar het buitenland te brengen, fysieke metalen te kopen, enzovoort. Dit zijn geen producten die door de instelling worden verkocht en daarom geen vergoedingen.
De fee-only planner heeft deze conflicten niet omdat er maar één master is: de klant. Er zijn geen producten en geen activa – alleen het juridische systeem en de ethische instantie van de vereniging waartoe de adviseur behoort.
Array van diensten
Op dit gebied heeft de traditionele adviseur het voordeel. Als u zich in een situatie bevindt die een testament, een accountant, een boedelbeheerder, een hypotheekmakelaar of verzekeringsproducten vereist, werkt de traditionele financieel adviseur voor een instelling die deze diensten kan verlenen. Het administratieve aspect hiervan wordt ook voor u geregeld: Rekeningen openen, handelen, de portefeuille herbalanceren, geautomatiseerde stortingen en opnames of het invullen van formulieren.
Een op vergoedingen gebaseerde financiële planner kan deze extra diensten misschien verlenen, maar dit hangt af van de grootte van het bedrijf. De kleinere ‘boutique’-firma’s kunnen gespecialiseerd zijn in portefeuillebeheer of investeringen en het kan zijn dat u nog steeds een netwerk van professionals moet aanwerven als u een complexere situatie heeft.
Dezelfde situatie geldt voor een vergoeding alleen of vergoeding voor service financieel planner. Mensen die kosten per service plannen, zijn meestal individuen of kleine bedrijven die niet over de middelen beschikken om een netwerk van professionals te bieden.
Minimaal activaniveau
Als u producten verkoopt of activa beheert, zijn de vergoedingen die worden betaald voor het hele proces, inclusief de financiële planning, een percentage van het geldbedrag dat wordt gebruikt om producten of activa te kopen. Als het bedrag dat wordt geïnvesteerd $ 100.000 is tegen een vergoeding van 2%, betaalt u $ 2000 per jaar. De producten zouden waarschijnlijk uit een vooraf ingestelde lijst komen. Er wordt een “ken uw klant” (KYC)-enquête ingevuld en producten worden geselecteerd in plaats van dat er een uitgebreid plan wordt opgesteld. Activaminima voor een financieel plan beginnen doorgaans bij $ 500.000 aan productaankopen of activa, maar sommige bedrijven kunnen een plan bieden met een kleiner activabedrag. In het tijdperk van roboplanning kan een plan worden gemaakt met behulp van software voor minder dan $ 1.000, maar het dekt mogelijk niet alle scenario’s, aangezien software niet compleet is in vergelijking met praten met een mens.
In het geval van een financiële planner met alleen vergoedingen is er geen noodzaak voor activaminima omdat de inkomsten niet gebonden zijn aan productverkoop. De gegenereerde inkomsten zijn gekoppeld aan de bestede tijd en het uitgevoerde werk, en of er nu een transactie van $ 1000 of een transactie van $ 100 miljoen is bij het kopen van een product, de hoeveelheid werk bij het maken van een plan en het toewijzen van de activa zal hetzelfde zijn.
Welk type adviseur past bij jou? Het hangt af van wat je hebt, wat je nodig hebt, hoeveel van het werk je zelf doet, en hoeveel kennis en comfort je hebt over financiën.
